Ова е навистина една голема кафеанска држава. Во неа царува вирусот на глупоста, кој е далеку поопасен и поубиствен од оној на Корона.
Погледнете ги само сликите и снимките од кафеаните, после прогласениот крај на Короната. Не е крај, велите? Ова не е крај на Корона вирусот, точно, но кому тоа сега му е важно. Крај во оваа држава никогаш нема. Особено на глупоста, таа е вечна во оваа држава.
Глупоста е таа што царува, пред се. Немоќта на власта е таа што не може да прогласи крај на таа глупост, на ова безумие, на царството на лудилото.
Глупоста секогаш чини глава. Глупоста како вртелешка ги меле главите на носителите на таа глупост. За тоа време, сите останати стојат ничкум, паднати на колена од глупоста.
Додека на другиот крај од градот луѓето се борат за живот, закачени на респиратори, на вентилатори, на икнубација, на сламка, висат на тенка жица, на вратот им се оптегнал свилен гајтан за да преживеат. Глупоста која се устоличи на тронот ги разјадува нивните последни надежи дека навистина ќе ја надживеат глупоста.
Глупоста секако дека на крај и ќе не дотолчи. Глупоста бара да и се дава уште, бескрајно уште повеќе глупост, таа никогаш не е наситна, таа се храни од размножувањето на вирусот на глупоста.
Одеднаш, некои од функционерите изразуваат разочарување од глупоста, трауматизирани и шокирани од сликите на луѓето после отворањето на кафеаните. Чулев е разочаран што глупоста ја води полицијата, инспекторите се разочарани, што не знаат дека постојат закони за глупоста.
Како што не постоеја закони во оваа држава за црквите и џамиите, сега и кафеаните бараат свое царство на глупоста.
Вирусот на глупоста се гушка со тие луѓе без зрнце свест, ги качува на масите да ја прослават сопствената глупост, ги стркалува и ги треснува на земја од пијанството на истата таа глупост.
Нека не се разочарува Филипче од моќта на глупоста во оваа земја. Нека не се разочаруваат ниту сите оние доктори, болничари, сестри, кои бдеат преморени до крај на издржливост над сите болни во оваа епидемија, која не го распарчува само најважното- животите, здравјето на луѓето. Доволно ја уништува и надежта за пристоен живот, со сите последици од економските турбуленции, премногу ја подрива функционалноста на самата држава.
Глупоста секогаш го наоѓа својот пат. Во оваа земја таа ни е качена на главите, таа е нашиот најважен сопатник, од неа не можеме да се ослободиме. Глупоста е нашето царство се додека молчиме за неа.