Деновиве во Македонија актуелен беше инцидентот помеѓу функционер на ДУИ и полицајката која според соопштението на Министерството за внатрешни работи сама се удрила од специјалното возило „пајак“.
Она што го направи овој инцидент дополнително интересен за јавноста е тоа што функционерот од ДУИ е маж Албанец, а полициската службеничка е жена Македонка.
Известувањето за настанот варираше од еден медиум до друг. Некои пишуваа дека полицајката била само вербално нападната, а приказната одеше дотаму дека била претепана.
Според официјалното соопштение од Министерството за внатрешни работи, таа била само вербално нападната, а физичката повреда си ја нанела удирајќи се во возилото.
Јавноста нормално бесно реагираше на ваквото соопштение. Ова не е новост за МВР. Во минатото, додека на власт беше ВМРО ДПМНЕ, за смртта на Мартин Нешкоски беше соопштено дека „се сопнал од кабел“ и така починал. Дури подоцна, откако се случија масовните протести Против полициска бруталност во 2011 година, МВР се ангажираше и го пронајде осомничениот за убиството кој сега е во затвор. Исто така новинарот Владо Таневски за време на неговата затворска казна, беше соопштено дека извршил „самоубиство“ и се „удавил во кофа со вода“.
Но во текстов нема да стане збор за начинот на кој македонското Министерство за внатрешни работи ја третира јавноста, туку за начинот на кој медиумите информираат за меѓуетничките инциденти.
Џелал Хоџиќ кој е долгогодишен граѓански активист, колумнист, а во последниов период ангажиран како заменик директор на Агенцијата за остварување на правата на заедниците, вели дека медиумите кај нас се делат на професионални и пропагандистички медиуми.
– Професионаланите медиуми работат согласно новинарските правила и ја запазуваат етиката во известувањето. Улога на медиумите е да ја известуваат јавноста, а кога се следат новинарските правила и етиката за известување во зависност од ситуацијата, медиумот коректно ја завршува својата задача – вели Хоџиќ.
Според Хоџиќ, проблемот е во пропагандистичките медиуми, за кои вели дека се значаен дел од медиумската сцена во Македонија, а чие непрофесионалано известување за меѓуетничките инциденти има сериозно негативно влијание во нашето општество.
– Пропагандистичките медиуми не се водат од интересот на јавноста, туку одработуваат нечија туѓа агенда. Нивното непрофесионалано известување за меѓуетничките инциденти некогаш има за цел да произведе примитивен национализам, некогаш да произведе тензии или конфликт во општетсвото, некогаш да создаде политички проблем, а некогаш едноставно имаат потреба од внимание, гледаност и кликови – вели Хоџиќ.
Хочиќ смета дека многу често пропагандистичките медиуми за одредени инциденти кои немат етнички мотиви, туку сосема други, ги преставуваат како меѓуетнички со цел да ги задоволат своите пропагандистички цели.
– И кога две момчиња во пубертет, сосема случајно од различни етнички заедници, би се степале поради симпатијата, пропагандистичките медиуми тоа би го преставиле како меѓуетнички инцидент. Во последната деценија, многу пропагандистички медиуми беа инструмент на центри на моќ, кои креираа примитивен национализам, меѓуетнички тензии и конфликтни ситуации во општетсвото – констатира Хоџиќ.
Политикологот Павел Донески кој е уредник на порталот „Македонија365“ вели дека ваквото известување од страна на медиумите е последица на етничката поделеност во општеството.
– Постојат чести ситуации каде медиумите известуваат еднострано за меѓуетничките инциденти односно исклучиво низ етничка призма, а некогаш дури и за настани кои немаат никаква етничка позадина им се става таков набој, свесно или несвесно. Примери има десетици и во медиумите кои известуваат на македонски јазик и во оние на албански, како и во медиумите кои известуваат на двата јазици. Сметам дека тоа е директна последица на општествените и политички услови во кои егзистираме како држава, во едно поделено општество по многу основи, а етничката (за жал) е една од понагласените – вели Донески.
“Проектот е финансиран од Европската унија преку програмата за мали грантови „Заштита на медиумските слободи и слободата на говор во Западен Балкан“ имплементиран од Здружението на новинари на Хрватска како дел од Регионалната платформа за застапување на медиусмките слободи и безбедност во Западен Балкан во партнерство со шест организации од регионот (Независното здружение на новинари од Србија, Здружението на новинари од БиХ, Хрватсото здружение на на новинари, Здружението на новинари од Македонија и Унијата на медиумите од Црна Гора”.