„Ако парите се се помалку, тогаш најлесно е најпрво да нема за култура, а потоа за сите други работи, како што се стони тенис, бадминтон, пикадо… “, вели во разговор за НОВА, Огњен Спахиќ, писател од Црна Гора, кого го сретнавме на саемот на книга во Лајпциг, Германија.
Неприсуството на Црна Гора на овогодишниот саем го објаснува како финансиски проблем и чиновничка одлука.
За застапеноста на балканските држави на саемот, Спахиќ вели дека освен Словенија присуството на другите национални штандови се промашување, инаку „многу е важно присуството на писателите заради можноста за остарување на контакти со германските издавачи“.
Задоволен од соработката со мрежата „Традуки“ со чија поддршка досега неговоит роман е преведен на пет јазици.
На македонската јавност Огњен Спахиќ и е познат по делото „Хансеновите деца“, кој покрај на македонски јазик е преведен и на француски, англиски, италијански, словенечки и унгарски.
За овој роман Спахиќ во 2005 ја доби престижната награда „Меша Селимовиќ“, како и меѓународната книжевна награда “Ovid Festival Prize” за 2011 година.
Освен Словенија, присуствто на сите останатите национални штандови, мислам дека се промашување на саемот. Што значи за државите не знам но, за писателите кои ќе дојдат или како гости на националните штандови (што е реткост) или како гости на Традуки, има големо значење бидејќи атмосферата е врзана за авторот и за книгите.
Второ, поради разно разните контакти со издавачите за објавување на книгите на германски јазик. Со тоа јасно се гледа една слика како сето тоа може да изгледа или како тоа никогаш нема да изгледа во државите од кои ние доаѓаме.
Како и секогаш најверојатно е во прашање одлука на некој државен чиновник.
Би било убаво доколку преку некоја артикулирана програма државата да може да се претстави себе си, а воедно и своите писатели. Обидот минатата година беше интересен но, како што реков, оваа годна препоставувам, ако парите се се помалку, тогаш најлесно е најпрво да нема за културата, а потоа за сите други работи како што се стони тенис, багминтон, пикадо…
Постојат некои контакти, дали ќе има резултат не знам. Како единствен резултат се смета објавување на книгата на германски јазик, се друго се убави и пригодни приказни со чаша пиво, се друго е надвор од приказната за книжевноста.
Традуки веќе две години наназад финансираше мои преводи на различни јазици. Исто така учествував и на неколку резиденцијални програми на коишто Традуки е коосновач, како и гостувања на различни саеми.