Нам ни треба токму таков лидер како Христијан Мицкоски. Лидер на ВМРО-ДПМНЕ, лидер кој признава дека не знае, лидер како него е тоа што е неопходно за спас на оваа држава. Лидер кој безгрижно изјавува дека не ги знаел протоколите за заштита од ширењето на корона вирусот, затоа и не знаел дека е забрането кога седел во затворен дел од кафеана со двајца пријатели.
Лидер кој притоа е самоуверен, и воодушевено раскажува за дупката која се создала, кога не ги впила информациите, кога го препнало тоа подло незнаење, кое глава може да чини во време на смртоносниот вирус, кој коси се пред себе.
Такви само можат да бидат оние заглибени во сопственото незнаење и неодговорност. Полн до експлодирање со сопствената умисленост, дека со незнаењето може да ги достигне врвовите, да не однесе во небесата, за сите заедно, со неговото лидерство да треснеме од височините кое ги нуди неспособноста да се дознае.
Лидер како Мицкоски- кој не знае и досега не чул ништо за светот кој се крена на нозе и воспостави единствени, заеднички протоколи за борба против смртоносниот вирус, лидер кој досега не дознал како светот ги усогласи забраните и прописите. Лидер кој и покрај сево ова, изјавува со месеци и години дека да сака да ја води земјава.
Со незнаење и игнорирање на опасноста од вирусот- токму таков лидер нам ни треба. Со неговото непочитување на правилата на однесување во борба против вирусот, Мицкоски пред некој месец заврши во теретана, затоа што- и тогаш не знаел дека е забрането отворање и користење на таков тип објекти.
Лидер исклучиво како Мицовски, за таква држава се боревме. Заради него, заради неговото грандиозно лидерство, сопственикот на кафеаната не им дозволувал на инспекторите да влезат два и пол часа. Лидер заради кој подоцна се криеле снимки од кафеаната, за да не се дознае дека го кршел законот. Лидер кој смета дека е над законот, лидер кој замислил дека тој е самиот закон, кога тој потонува, тогаш мора сите ние заедно со него да се удавиме во матната, нечиста вода.
Лидер кој инсистира да се одржат избори тогаш кога нема да има заразени од вирусот, или барем некоја минимална бројка, каков парадокс. Затоа што во исто време тој е лидер кој замислил дека има боговска привилегија кога тој се појавува, вирусот да замолчи, да го снема, да исчезне, за тој да прави што сака, каде што сака, кога и да сака. Тој замислил дека нему тоа право да му е овозможено од небесните, виши сили, а не од пишаните закони во државата и во исто време и непишаните, како некаков цивилизациски кодекс на разумно, трезвено и одговорно однесување.
Со таков лидер, ние не треба да се грижиме за својата иднина- однапред знаеме дека пропаста ни е судена, што не ни лош крај. Нека дојдат помудри, поумни генерации, кои ќе знаат дека знаењето и вистинското лидерство се единствениот начин да се стигне до некаков излез. Лидерите како Мицкоски и Груевски им ја прокоцкаа таа иднина и за тоа треба да им се извинат.