Зоран Иванов
Владата распиша тендер за софтвер со кој, како што наведува, ќе ги оценувала медиумските објави во однос на позитивна, негативна и неутрална конотација.
Целта, наводно, да креирала и да спроведувала политики за добробит на јавноста, на граѓаните.
Значи, новинарите, уредниците, колумнистите и нивните прес продукти би биле таа владина алатка за корекции на нејзиното напорно работење за, веројатно, да не застрани.
Медиумските вести и коментари да и биле нејзиниот коректив.
Конотацијата на вестите ќе ја анализирала.
Демек владата, оваа влада предводена од ВМРО-ДПМНЕ, оваа толку самобендисана и арогантна и башка со традиционални тотлитарни партиски манири, како да не знае кога спроведува режим, кога манипулира и кога се расфрла со медиумски правови и магли, па сега таа самата ќе ги потслушнувала медиумите.
Па поевтино и е пак да почне да ги прислушкува уредниците. Опрема има и ни тендер ќе и треба ни нови пари ќе мора да троши.
Куп прашања но еве овде само едно:
Софтвер за коректив на владата или тендер за корегирање на медиумите кои не свират според владините ноти?
Софтвер за ги потпритисне малку. За почеток ако во нивната просторија нема ПП апарат, на пример и сл.
На пример.
А тука нема некои филозофии. Историјата на новинарството и на политиката е сосема јасна.
Нема политика која не стравува од медиуми. Нема. Па смислува разни трикови за контрола.
Од корупции со сопствениците до шиканирање на новинарите.
Ќе ги следела медиумите и новинарите, владата вели не нив туку тоа што пишуваат што е повеќе од исто, и ќе ги ставала, пазете, софтверот ќе ги ставал во конотација.
Ќе ги селектирал во позитивна, во негативна или во неутрална конотација.
Софтверот ќе селектира, владата ќе се корегира.
Каква тоа конотација ќе толкува владата и какви тоа асоцијации ќе открива во вестите?
Идеолошки, пријателски, непријателски, про државни, анти државни, патриотски, апатриотски. Какви?
Секоја вест, секој извештај од владин настан, секој коментар и секоја колумна во конотација и со сугестии за асоцијации ли?
Малку штосно, малку и параноично.
А всушност, и историски и актуелно, за релацијата власт – медиуми или обратно сеедно, единствен репер за позитивни, негативни, неутрални, за провладини,или за прокритички медиуми и новинари, е само јавноста.
Читателите, слушателите, гледачите се тој демократски софтвер.
И конотациите и асоцијациите се граѓаните, а не владата.
Таа, власта, нека си го тестира јавното мислење. Има софтвери и за тоа. И агенции има.
Нека ја батали оваа тендерска идеја со тоталитарна арома.
А ако веќе решила да дава пари на софтвери, можеби би било поарно и покорисно владата да го „преврт“тендерот.
Да нарача софтвер кој ќе им служи на медиумите побрзо да ги откриваат манипулациите на власта.
Брзо и веднаш да ги детектира нејзините лаги. Да и ги толкува лажните и неостварливи ветувања.
Без никакви асоцијации да ги става во конотации нејзините популистички наративи и да ги открива лажните дипломи и лажните сертификати во владините редови.
Само предлагам.