Со член 2 став 1 од предложениот закон, децидно и изрично е кажано дека прекинување на бременоста е посебна медицинска интервенција за која слободно одлучува бремената жена, нешто што веројатно авторите на текстот не го прочитале и е согласно досега важечката легислатива, се вели во соопштението од Министерствотот за Здравство.
Од таму велат дека времето на чекање од три дена е едно од најкусите во споредба со останатата важечка легислатива во Европа, на пример во Холандија е 5 дена, во Белгија 6 дена, Франција 7 дена а во Данска дури 14 дена.
Уште еднаш потенцираме дека со предлог Законот, до 10-та недела, бремената жена самостојно одлучува без никаков проблем за прекинувањето на бременоста, освен ако за тоа постојат сериозни медицински индикации, а дополнително, на барање на бремената жена, првостепената комисија може да одобри и прекинување на бременоста и по 10-та недела поради повеќе причини, меѓу кои:
кога врз основа на медицински индикации ќе се утврди дека бременоста претставува опасност по животот или ќе доведе до тешко нарушување на здравјето на жената за време на бременоста, породувањето или по породувањето, кога врз основа на научни сознанија може да се очекува дека детето ќе се роди со тешки телесни или душевни недостатоци, кога до зачнувањето дошло во врска со извршување кривично дело: силување, обљуба врз немоќно лице, полов напад врз дете, обљуба со злоупотреба на положбата или родосквернавење, и кога ќе се утврди дека во текот на бременоста или по породувањето би можела жената да дојде во тешки, лични семејни, метеријални или други прилики што ќе имаат одраз врз нејзиното здравје.
Фактите на Хелсиншки за повлекување на законот
НВО: Министерот за здравство итно да го повлече законот
Овие одредби се клучниот сегмент кој го прави нашето законодавство либерално во поглед на прекинувањето на бременоста, реагираат од министерството.