Го нарекуваа „дождовниот човек“. Прекарот го доби за неговите доминантни изданија во квалификации и трки на влазни патеки. За некои беше еден од најдобрите пилоти што Формула 1 натпреварувањето ги имало, за некои, пак, беше единствен, најдобар. Денешниот ден, сепак, ќе остане забележан со црни букви во аналите на „летечкиот циркус“. Меѓународниот празник на трудот беше фатален за Аиртон Сена.
Трагедијата се случи на „Енцо и Дино Ферари“ во Имола во трката за ГН на Сан Марино. Во формула 1 викендот на Апенините пред 23 години згасна животот на, тогаш, 34 годишниот Бразилец. Пукна и откажа управувачкиот механизам во неговиот болид и со брзината од 218 км/ч. се заби во ѕид на свиокот „Тамбурело“ за време на седмиот круг. Ден претходно на, речиси, истото место животот го загуби и Австриецот Роланд Раценбергер.
„Изгледаше како да спие. Ги подигнав очните капаци и веднаш ми стана јасно дека има тешки повреди на мозокот. Го изнесовме од болидот со намера да го положиме на земја. За време на извлекувањето, иако не сум религиозен, почувствував како душата да го напушта телото. Ми почина на раце. Не можам да поверувам“, се присетува доктор Сем Воткинс, неврохирург, на последните моменти од животот на Сена.
Сена со хеликоптер беше итно префрлен во болница, но спас, за жал, му немаше. Возачите беа во шок од настанот, од стравичната глетка, од самата помисла дека загубија голем човек и одличен возач. Солзи пролеа и Михаел Шумахер кој подоцна се профилира како голем шампион и суверен владетел во Формула 1. Смртта на Бразилецот одекна како бомба низ светот, во неговата родна земја се доживеа како национална трагедија.
На погребот во Сао Паоло присуствуваа три милиони луѓе. Беше директно пренесуван на бразилската национална телевизија, а меѓу оние кои не допатуваа во Бразил да му оддадат последна почит на Сена беше првиот човек на Формула 1, Берни Екслтон. Семејството категорично забрани присуство на шефот на натпреварувањето.
Легендарниот Бразилец дебитира во Формула 1 во 1984 година. Возеше за Толеман, Лотус, Мекларен и Вилијамс. Забележа 41 победа во кариерата, на победничките подиуми се искачуваше уште 39 пати, тргна од 65 пол-позиции и беше трикратен светски првак.