68 – годишниот Шинзо Абе важеше за најмладиот и најдолгорочниот премиер на повоена Јапонија. Харизматичен националист со силна политичка позадина, тој остави длабока трага во политиката на империјата и со неговите ставови за јапонската политика во текот на 20 век и со неговата економска политика, јавуваат странските медиуми.
Кога 52-годишниот Шинзо Абе (1954) стана премиер на Јапонија за прв пат во 2006 година, тој беше најмладиот премиер во историјата на империјата. До 2020 година, кога се повлече од премиерската функција, тој помина вкупно девет години на таа позиција, повеќе од кој било премиер од Втората светска војна.
Абе беше лидер на Либерално-демократската партија, десничарската конзервативна и најсилна јапонска партија, која е на власт во Јапонија речиси континуирано од нејзиното основање во 1955 година, наведуваат странските медиуми.
Тој потекнува од истакнато семејство на политичари, а неговиот татко Шинтаро Абе и дедо Кан Абе биле истакнати политичари во Јапонија.
Абе се школувал во Јапонија и САД, прво се вработил во стилот на Коби, а по неколку години се преселил во Министерството за надворешни работи. За заменик првпат е избран во 1993 година.
Тој се смета за конзервативен националист и ревизионист кој негира голем дел од негативното што и се припишува на Јапонија, особено во Втората светска војна.
Тој имаше многу тврд однос кон Северна Кореја и Кина, сметаше дека Јапонија мора да развие сопствена армија, а познат е и по економската реформа наречена „Абеномикс“, која ја спроведе за време на неговиот втор мандат во 2012 година.
Основата на неговата економска политика беше реформата на здравствениот и социјалниот систем и стимулирањето на економијата, која долго време беше во стагнација, но од различни причини оваа политика не ги даде посакуваните резултати.
И покрај тоа, тој постигна одлични резултати на изборите во 2014 и 2016 година.
Тој се повлече од премиерската функција во септември 2020 година од здравствени причини, поточно поради улцеративен колитис, јавуваат странските медиуми.