Зоран Иванов
Не го бранам Бранко Тричковски. Па тоа ич па од Бранко Героски. И обратно да е, сеедно. Си умеат тоа тие самите.
Не, ниту повод ниту причина имам за тоа. Ниту па имам намера да се впуштам во некои нивни вербални пресметки. Нека си кршат глава самите. Возрасни се и не им требаат тутори.
И токму затоа и ги чкрткам овие два, три реда. За туторството. За туторството.
За туторството на Героски врз македонските литературни бардови.
За обидот на Героски да ги заштити и да ги одбрани еминентните македонски писатели од нападите од журналистичкиот поет Тричковски.
И преку таа демек одбрана, да се впушти во трик кампања со видлива намера да ја навлече македонската јавност против својот повеќегодишен остар критичар а, за волја на вистината, и негов сочен навредувач.
Инаку, на темата, просто е, многу е просто прашањето за тоа што туку му е гајле на Героски кој се` тоа од медиумите го објавува Тричковски?
И што тоа толку се потресе Героски од тоа што некои на Тричковски му удирале лајкови на неговите фејсбук постови и фејсбук текстови?
И што тоа, личните оценки на Тричковски за нашите најеминентни македонски литературни творци, најемионентни за најшироката македонска јавност и за мене, секако, го засегаат Героски?
И неразбирливо е што тоа го возбудува Героски за да се распише толку на долго и толку на широко и толку на плитко за, практично, преку својот портал да бара јавен морален линч за Тричковски поради неговите писанија за кого и да биле и` што и` да содржеле?
Па нели Македонија е демократска конституција. И македонското општество исто. Или барем посакуваме и се надеваме да биде демократско и слободно.
И нели слобода е секој да пишува за било кој. И да го напише тоа што му е промислено и да го напише и тоа што му е непромислено.
Ете јавност па нека суди за секого. За нечија и за сечија постапка. Ете и институции па и тие нека судат и нека пресудуваат.
Оттука, овие редови не го судат Героски.
Не го судат за тоа што на својот приватен портал тој, Героски, го суди Тричковски.
Туку овие редови се само обид да судат за обидот на Героски, нашите национални литературни столбови, да ги употреби како алатка со која би ја навлекол јавноста македонска да му суди и да му пресудува на Тричковски. На тој негов непријатен соговорник во македонскиот јавен простор.
Ако е тоа тоа, тогаш тоа е малку подло.