Кој и зошто сакаше да го убие Глигоров? Белградската врска на атентатот остана неразјаснета. Текстот е напишан врз база на претпоставки изведени од разговор воден во Белград со човек од високото раководтсво на премиерот Ѓинѓиќ. Дали отворањето на досиеата во Белград ќе ја потврдат хипотезата?
Една од хипотезите за атентатот на Глигоров се крие во до денеска тајните разговори кои Глигоров ги водеше прво со генералите на ЈНА во 1991 пред нивното мирно заминување од територијата на Македонија а потоа и тет а тет разговорот кој Глигоров го имаше со Милошевиќ во Белград само еден ден пред атентатот. Претпоставката која остана нерасчистена е дали Глигоров на генералите им ветил конструктивност кон режимот на Милошевиќ за да издејствува нивно мирно повлекување од касарните во Македонија. Тајниот договор се претпоставува дека важел се до почетокот на 1995 кога македонската дипломатија со Вашингтон ја договара Времената спогодба со Грција чија главна цел е да и се отворат вратите на Македонија кон ЕУ и НАТО.
Во септември 1995 се официјализира најавата дека Македонија ќе го потпише Партнерството за мир со НАТО и Спогодбата за соработка и трговија со ЕУ со што се отворија вратите на евроинтеграциските процеси. Македонија тргна кон Брисел и Вашингтон неповратно. Ова битно геополитичко померување на југот на Балканот го вознемирило вождот во Белград кој според претпоставките се почувствувал предаден од Глигоров. Хипотезата наведува на тоа дека Милошевиќ сака да слушне потврда за одлуката на македонското раководство за евроатланската ориентација лично од устата на Глигоров. Го кани во Белград. Средбата трае кратко и по неа нема никакви информации за јавноста за тоа што се зборувало. Повторно во контекст на хипотезите, Глигоров му го потврдува тоа на Милошевиќ по што тој се решава да го активира веќе разработениот план за атентатот. По падот на Милошевиќ лица од блиското опкружување на Глигоров се обидуваат да добијат информации за да се потврди оваа претпоставка од луѓето на Ѓинѓиќ. За жал во тајните служби на Белград како што е познато Коштуница, тогашен претседател на СРЈ овозможи да се продолжат мандатите на многумина од српските разузнавачи блиски и лојални на Милошевиќ.
Во Македонија пак за жал никогаш не се тргна по оваа трага. Предмет на шпекулација до ден денеска се обидите на некои центри на моќ во Скопје да го одвлечат вниманието кон таканаречената “Братиславска врска“ или онаа кон Софија поврзана со контроверзната фирма Мултигруп. Двете опции подоцна паднаа во вода. Белградската врска остана не проверена!