На 13 септември (среда) од 14:00ч ќе биде отворена изложбата со наслов Македонска разгледница со делата на Борка Аврамова, Димитар Манев, Танас Луловски како и на многу други значајни уметници. Куратот на оваа изложба е Марика Бочварова Плавевска.
Музејот ја продолжува серијата на студиски изложби поврзани со неговата колекција, повторно со потполно музеолошки пристап, но и со авторско видување.
Изборот на темата како проблемски агол на изложбата е всушност издвоен сегмент што е карактеристичен дел од компликуваниот систем на различни медиуми, во кој содржината ја следи генезата што е во знакот на благи, односно основни назнаки.
Идејатата е да се укаже на некои референци на подрачјето на отсликување на глетката, но и на општиот амбиент во Македонија. Почетокот е во знакот делата на основоположниците на модерната кај нас, па натаму. „Разгледницата“ како конститутивна содржина во овие уметнички дела во кои таа се појавува како сложен комплекс на визури, симболи и значења едноставно се допираат до повеќекратните критички области што ги спроведуваат теоретските ескурзии низ историјата на современата уметност, почитувајќи ги редовно задолжителните естетски категории, но и оние што декларативно се оддалечуваат од нив.
Насловите на селектираните примероци сами по себе често ја иницираат темата на изложбата, истовремено отвораат можност да се додаваат конотации произлезени од нивниот визуелен впечаток, помалку или повеќе врзан за конкретната реализација. Деталите искористени како клучни предлошки ги третираме и како реперни инсерти, посебно кога статусот на делото во различен степен се поставува во улога да се игнорира локалниот традиционализам, да се опфати во широки рамки, со намера да се отвори релаксираниот однос кон светот.
Концептот на изложбата се наоѓа во рамките на зборот „разгледница“. Таа е разбрана како општ поглед на нешто определено – некој град, некое подрачје, некој пејзаж. Третманот на конкретниот мотив мора да биде чин на избор на нешто што се претставува себе и реферира кон презентација на нешто што е пошироко од него, а тој, избраниот мотив, е репрезентација на она поширокото од него. Поради тоа „разгледницата“ мора да биде некаква „збиена“ општа претстава. Нејзината структура е применета во масовните медиуми како елемент на „слаткиот свет на желбите“, но со оваа изложба се сакаше да се покаже дека ваквата нејзина особеност – особеност да кондензира некакви претстави и односи – може да послужи и во презентации од поинаков карактер.