Антисемитизмот што избувна изминатите недели е многу загрижувачки, бидејќи е длабок анти-албански феномен и нема никаква врска со нашата традиција.
Постои проблем кој е во пораст а тоа се обидите за бавното исчезнување на границите за тоа што претставува религија и што е држава или дури јавност. Ова е изјавата на заменик министерот за надворешни работи на Косово, Петрит Селими, кој на интервју за весникот Трибуна го коментира верскиот фанатизам во Косово.
Селими изјавил дека традиционалниот ислам во Косово бил секогаш семејна или лична работа, но сега се соочуваме со појава на голем активизам на неколку имами, кој се инспирирани од имами од некои други делови на светот, кој се обидуваат да ја помешаат политиката со религијата.
„Албанските жените, мајките и сестри од еден имам се нарекуваат ‘курви’, бидејќи се вљубуваат по своја желба а не по желба на своите татковци, или се облекуваат како Рита Ора, или друг имам, секоја недела сади омраза и се моли за исчезнување на Евреите. Друг пак повикува на насилство против списанијата кој објавуваат сексуални теми“, изјавили заменик министерот Селими.
„Тие се малцинство, но овие проповеди ги прават на убедлив начин со харизма што кај некои млади создаваат длабоко чувство на саможртва и фрустрација, особено кога се мешаат со социо-економските услови и нивото на образование. Сите овие однесувања создаваат горчина што на крај може да резултираат со физичко насилство“.
Но, покрај имамите, има и пратеници што јавно повикуваат на бојкот на израелски производи и ги поддржуваат овие имами.
Заменик министерот Селими, на интервјуто вели дека легитимно е да се поддржува народот на Палестина од активисти, но тоа не значи дека треба да се користи јазикот на омраза или целосно некоректните политички изјави.
„Антисемитизмот кој експлодираше изминатите недели е многу загрижувачки бидејќи се работи за целосно анти-албански феномен и нема никаква поврзаност со нашата традиција.
Постојат многу луѓе кои велат дека ние сме „поголеми католици од Папата“, алудирајќи дека екстремизмот како појава се појавува и во други општества.
Вистина е дека сигурно во некои населби во Стокхолм или Парис има повеќе жени со фереџе од Приштина. Сигурно има многу помалку Албанци во ИСИС во споредба на многу европејци од земји-членки на ЕУ. Сепак, политичката реалност и нашата позиција во архитектурата на европската безбедност е прилично сложена“., вели Селими.
„Потребно е малку да говорам за феноменот што делува како маргинален, за антисемитизмот. Оваа форма на дискриминација е речиси радиоактивна за нас бидејќи ние се последни, апсолутно последни што треба да го игнорираме, негираме или на било каков начин деградираме холокаустот. Се работи за најголема трагедија на модерното време, траума која е во корењата на создавањето на ЕУ“, додава тој.
„Антисемитизмот во неколку држави на ЕУ е забранет со закон. Се работи за предавнички феномен кон оние што беа до нас во најтешките времиња за нас, а тоа биле често евреите, особено Америка. И самата држава Израел прими бегалци од Косово во 1999, кога некои муслимански држави го поддржуваа Милошевиќ. И споредбата на Холокаустот со денешната криза од некои косовски партии и активисти е неприфатлива во европскиот прогресивен политички дискурс“, изјавил Селими.