На самиот крај од Стајковци веднаш до Обиколницата се последните улички каде жителите се молат дека нема да бидат заборавени од надлежните бидејќи досега никој не дошол.
Снежана Пејчева ја раскажува својата приказна за кризната ноќ кога се случуваа поплавите. Поплавени од дождот, но и од каналот кој е веднаш до нивната куќа.
– Кога се случи поплавата бевме дома јас маж ми и трите деца, на возраст од три и пол до 11 години. Кога влегуваше вода не знаев дека станува збор за толкаво количество вода. Наеднаш се зголемуваше нивото и се’ паѓаше. Децата ги качувавме на машините што паѓаа за да ги спасиме, бевме во кал и вода. Децата имаат трауми се уште. Ова е катастрофа а никој не дојде да ни помогне. Три дена барам чизми на Пунктот но ми велат нема, вели таа.
Драгана Милковска пак, од истата улица, вели тешко и е да се снабди со вода и леб од сред селото кое е оддалечено над 1 километар.
– За храна за вода одам на сред село и им кажувам кај живеам – кај каналот, ама ми викаат немало. Вода земам, ама гледам луѓе носат кеси, сите велат од Пунктот земаат. Од надлежните нема дојдено никој. Викаат да не чистиме ќе дојде проценител, ама како да не чистам кога се е во вода, се смрди на влага, се е тиња, раскажува Милковска.
И Снежана и Драгана со денови собираат кал…На само еден километар од центарот на селото, а сепак, далеку од помошта. Вели, политика не се меша во несреќи, но кога си заборавен, гневот е неизбежен.
– Не сакам да мешам политика, член сум на ВМРО-ДПМНЕ, ама никој овде со години не дошол да праша дали ни треба нешто. Ова е претеризам, потенцира Пејчева.
Куќата требало одамна да им биде дислоцирана, но и покрај кеифите надвор од законите што им ги терале на надлежните тоа не се случило.
„Нашата куќа воопшто не требаше да биде до автопатот, требаше да не дислоцираат ама никој не дошол. Елитните лица сме ги частеле по кафани, ама срамота е што не дошле да прашаат за овде“.
Нејзините соседи од погорните улици се малку посреќни, велат. Барем не оделе боси по калта.
Овие неколку дена по поплавите, помошта е концентрирана околу центарот на селото и околните улици. Секој од граѓаните е благодарен на волонтерите и армијата кои физички се присутни во нивните дворови, но собирањето на калта, очигледно ќе трае.
Да не заборавиме: додека трае реставрацијата на Стајковци и регионот, телефонската линија 143 400 и понатаму е отворена за донации, како и пунктовите низ Македонија каде може да им се помогне на овие луѓе.