Филмот „Совршен број“ на еден од најголемите европски режисери и сценаристи на денешнината – Кшиштоф Зануси од Полска ќе биде прикажан на 8 јуни во Кинотеката, во рамките на Филозофскиот филмски фестивал. Легендарниот режисер, добитник на „Златен лав“ во Венеција во 1984 година, наградуван на Кан, Локарно, Берлин, Монтреал, Токио – Зануси, пристигнува утре во Скопје како гостин на фестивалот. Тој е еден од 40 основачки членови на Европската филмска академија, предводени од Ингмар Бергман.
Филозофскиот филмски фестивал во Скопје е еден од ретките фестивали во светот кој, освен филмската естетика, ја негува врската меѓу филмот и филозофијата преку изобилство отворени прашања и провокативни теми. Која беше Вашата главна мотивација да го испратите „Совршен број“?
Зануси: Па, мојата мотивација е потполно идентична со Вашиот опис, затоа што направив филм каде поставувам прашања што ги нарекуваме филозофски или егзистенцијални и се надевам дека на овој фестивал ќе ја пронајдам публиката и критичарите кои би биле доволно паметни да се вклучат во ваква дебата, затоа што просечниот филмски критичар денес е некој кој има многу малку познавање од филозофијата, и најчесто само ни кажува за дејството, но не и за мислата или рефлексијата поттикната од тоа дејство. Па, мислам дека ова е совршеното одредиште и многу сум среќен што филмот ќе биде на фестивалот, а и многу сум радосен што го придружувам филмот и што ќе учествувам во дискусијата.

Дали мислите дека филозофијата на некој начин е суштинска за кинематографијата или за филмското искуство?
Зануси: Да, бидејќи наративната уметност ни дава искуство што не сме го доживеале лично. А ако сакате да го направите ова извонредно и поголемо, од сите живи суштества, само луѓето можат да го акумулираат искуството од претходните генерации. Имам осум кучиња, ниту едно од нив не го познава животот на нивниот дедо. А јас знам за животот не само на мојот дедо, туку и на Јулиј Цезар и Мојсеј, но и на многу други значајни личности кои живееле долго пред да се родам. Па така, наративната уметност акумулира искуство и размисла за животот и затоа е толку скапоцена. А тоа се однесува и на романот, на театарот, на сценската игра, и се разбира, наративната уметност денес се филмот, ТВ сериите, аудиовизуелното базирано на фикција.
Вие сте еден од најголемите активни режисери на нашето време. Што за Вас претставува филмот како уметничка форма и што сметате дека е најважно кога создавате еден филм?
Зануси: Па, би сакал да им го поставам ова прашање на луѓето кои пишуваат за моите филмови, бидејќи тие имаат пообјективно гледиште. Но, знам дека животот е предизвик. Тоа не е лесна задача. А во вашата земја, која толку многу страда, веројатно ова го разбирате повеќе отколку во другите земји, кои се безбедни и сигурни. Но, штом знаете дека животот е предизвик, дека животот може многу лесно да се изгуби, дека животот може залудно да се потроши, поради сопствени грешки или поради околностите, тогаш она што е моја мотивација да правам филмови е да им дадам надеж на луѓето, но и предупредување. Затоа што треба да бидат предупредени за грешките на другите, кои треба да ги избегнуваме. Треба да се учи од туѓите грешки, бидејќи животот е неповратен. Значи, што и да правите погрешно, го правите погрешно засекогаш.
Извор и целото интервју на УМНО