Во рамки на манифестацијата „Денови на канадската литература во Македонија”, што се одржува од денеска до 28 април, во НУБ „Св. Климент Охридски“ беа промовирани изданија од канадски автори преведени на македонски или на албански јазик. На настанот, кој го организираа издавачките куќи „Икона“ и „Шкупи“, канадскиот амбасадор Роман Вашчук истакна дека Македонија и Канада се сродни по мултикултурализмот.
– Канада е земја на многу емигранти, двојазична и мултикултурна. Преобликувана е во 200 години од културата на староседелците и од секој нов бран емигранти. Канада е интересна поради широкиот опсег на различни потекла, рече Вашчук. Задоволен е што во Македонија има интерес за објавување литература на канадски автори кои творат на англиски или на француски, двата официјални јазика во земјата.
Меѓу издавачите кои имаат преводи од канадски автори се „Икона“, „Шкупи“, „Вермилион“, „Или-или“, „Антолог“… На настанот во НУБ беа претствени книгите „Тори и принцот Змија“ од Криста В. Јохансен, издание на „Вермилион“, и „Сукојант“ – роман на канадскиот писател и професор Дејвид Чаранди, кој на албански јазик го објави „Шкупи“.
Тие се гости на Деновите на канадската литература во Македонија, но поради откажан лет на отворањето присуствуваше само Чаранди. За „Сухојант“ тој рече дека е приватен роман, кој покрај личната драма за патот по кој минуваат една мајка болна од деменција и нејзините најблиски и прашањето кои ги наследува сеќавањата на родителите, зафаќа и поширока тема – колективната меморија. Рече дека сакал да ја истражи важноста на сеќавањата, што се случува и кој ги кажува приказните кога луѓето почнуваат да забораваат.
Во отсуство на писателката Јохансен, Александар Прокопиев зборуваше за нејзината книга за деца „Тори и принцот Змија“. Рече дека нејзиниот ракопис се одликува со способност да води дијалог и низ него да ги карактеризира ликовите.
-Нејзиното раскажување е полно со хумор, досетливост и автентичност… Таа е писателка што и е потребна на секоја детска литература, која е важна и за децата и за возрасните, зашто првичното читателско искуство останува до крајот на животот, рече Прокопиев