Ѓорѓи Лазаревски, кој заедно со Звонко Костовски ја откри аферата со прислушувањето од УБК на денешното рочиште за предметот Таргет-Тврдина на СЈО објасни како дошол до информациите за масовното прислушување во перидот од 2006 до 2008 година преку стариот систем Вернит од израелско потекло, набавен во 1998 година.
Како што објасни до просторијата пристап имале само 12 луѓе, од кои 7 на Вернит системот, а 5 од другата страна на параванот каде што работел и тој.
-Режимот на влегување беше регулиран со тоа кој има клуч од просторијата. Јас клучот го барав од мојот претпоставен Небојша Стајковиќ кој ме упатуваше каде е клучот, рече Лазаревски во сведочењето.
Прашан дали имал прилика да знае што се се следи со системот Вернит, Лазаревски рече дека првата година не го погледнувал системот, но потоа добил индикации дека самоконтролата кај колегите е пропуштена и сакал да види како да дознае што има во системот, бидејќи се наоѓал во иста канцеларија и успеал во тоа.
Кога дознал дека се врши нелегално прислушување, Ѓорѓи Лазаревски се поврзал со системот за прислушување со мрежен кабел и за пет минути ги ископирал логовите. Односно како што појасни, имал на увид дека имињата на операторите кои прислушувале се поклопувале со иницијалите на високи функционери во УБК како Горан Грујевски и Никола Бошковски и оператор директор.
-Овие оператори беа концентрирани кон таргети за кои јас сметав дека нелегално се прислушуваат, а останатите оператори ги слушаа оние кои беа легални. Имаше броеви на јавни личности, политичари од опозицијата и запомнив дека има број на министер за кој потоа дознав дека тоа е Миле Јанакиески. Со тие сознанија размислував што да правам. Со тоа живеев две години, без да преземам нешто бидејќи знаев дека и јавно да излезам нема да можам да докажам, рече Лазаревски.
На прашање од СЈО, кој го вршел прислушувањето, Лазаревски, рече оти нема сомнеж дека е направено во рамки на системот „Вернит“, како и дека сите таргети биле од маркирачи вработени во МВР.
– Сите иницијали во логовите ми беа познати бидејќи се поклопуваат со вработените, освен за корисникот „директор“, рече Лазаревски.
Одговарајќи на прашање од СЈО за задачите и пристапот на маркирачите и репродуцерите, Лазаревски рече дека во 2008 година маркирачи биле Марјан Јанкуловски, Ивановски Златко и Снежана Близнаковска, а после неговата смена дошле уште двајца маркирачи.
– Од 2012 до 2013 година јас ги гледав луѓето кои доаѓаа да маркираат, а од 2006 до 2008 не знам кој маркираше, посочи сведокот.
Тој додаде дека потоа во функција бил ставен новиот систем за прислушување.
-Во еден случаен разговор со колега како анегдота ми раскажа прислушуван разговор на министрите Гордана Јанкулоска и Зоран Ставрески. Разговарале за некаков објект во Битола и Ставрески бил изнервиран од тогашниот премиер Никола Груевски и изговорил дека човекот е за во Демир Хисар, алудирајќи на лудило, рече Лазаревски.
Сведокот појасни дека лицето Сашо Трајковски му кажало за разговор меѓу министри, а кога го прашал колкав е опфатот на прислушувањето, Трајковски му рекол „да се зачудиш“.
Потоа појасни дека му пристапил на колегата Звонко Костовски и отворено го прашал дали се прислушуваат актуелни министри.
– Звонко беше главен во системот и контролор на Сашо. Размислував да му се обратам на Звонко дали е ова точно и дали е волен да ми обезбеди докази без да ми ги дава мене. Реакцијата на Звонко беше дека нема кој не се прислушува. Потоа пак продолжив да живеам со тоа сознание и го замолив Звонко да собира докази кои подоцна ќе се искористат во судска постапка. Знаев дека легално не е можно да се прислушува министер, истакна Лазаревски, кој појасни дека тој немал можност да снима аудио материјали од прислушуваните разговори, па затоа тоа го побарал од Костовски.
Во „Таргет-Тврдина“ освен екс директроот на УБК Сашо Мијалков, обвинети се и Тони Јакимовски, поранешен шеф на кабинетот на Мијалков, Владимир Варелов од УБК и уште пет други лица од Управата.
Истрагата за предметот „Тврдина“ беше отворена на 29 март 2016 година, а за предметот „Таргет“ на 17 ноември 2016 година, а поради нивната поврзаност се споени во еден предмет. Обвинението е подигнато на 30 јуни 2017 година.
Според обвинителниот акт, преку три системи за следење на комуникациите во УБК, во периодот од 2008 до 2015 година незаконски биле следени 4.286 телефонски броеви за кои воопшто не биле издадени судски наредби. Комуникацијата била следена пред да бидат издадени и по завршување на траењето на важноста на судските наредби на 1.541 број или вкупно 5.827 телефонски броеви. Прислушувани биле над 20 илјади граѓани.
Сашо Мијалков и Горан Грујовски, заедно со Гордана Јанкулоска и Никола Бошкоски се товарат и за уништување на системот за прислушкување на МВР и интермедијациските уреди на операторите во вредност од 1.418.879 евра, а Валентина Симоновска за фалсификување службен документ.