Притворот да се изрекува само кога е неопходен а не да служи за казнување, рече денеска комесарот за човекови права на Советот на Европа, Нилс Муижниекс.
Тој пред новинарите информираше дела со државниот врв на Македонија разговарал за притворените од случувањата на 27.април, меѓу кои и пратеници и други лица и смета дека се работи за контроверзни случаи.
„Има сомневања дали се следени процедурите, особено за лицата со имунитет. Што се однесува до слободата на изразувањето, луѓето имаат право да се изразат, но немаат право да тепаат. Од бројните извештаи знам дека условите во притворот се многу лоши и дека многу треба да се стори за подобрување на тие услови. Притворот треба да се изрекува само кога е неопходно, а не како казна, особено кога се знае какви се условите таму“, рече комесарот за човекови права.
Во однос на Законот за употребата на јазиците кој е актуелен веќе неколку месеци, Муижниекс рече дека по усвојувањето во Собранието, Венециската комисија ќе може да ја оценува само уставноста на законот кој треба да биде испратен пред усвојувањето, но дека за другите димензии на законот, треба да се побара мислење и од Високиот комесаријат за национални малцинства на ОБСЕ и од Рамковната конвенција за национални малцинства во СЕ.
„Македонските власти треба да спроведат политики што поттикнуваат интеграција и разбирање меѓу етничките заедници и промовираат социјална кохезија, истовремено штитејќи ја разновидноста“, рече тој.
Според него, иако е донесен Охридскиот рамковен договор, недостига социјална кохезија.
„Мировниот договор што стави крај на меѓуетничкиот конфликт во 2001 доведе до промени, на пример, во областите на правичната застапеност на заедниците во јавните институции, децентрализацијата и употребата на јазиците. Сепак, социјална кохезија не е постигната. Македонското општество останува длабоко поделено по етнички и јазични линии и крајно време е политичките лидери да смислат стратегија за интеграција за да ги надминат овие поделби“, рече комесарот Муижниекс.
Тој изрази загриженост за растот на сепарација меѓу етничките македонски и етничките албански деца, кои, вели, имаат малку можности да се среќаваат, да учат заедно и да си играат заедно, бидејќи образовниот систем е поделен според наставниот јазик.
„Сепарацијата раѓа недоверба, стереотипи и предрасуди“, смета Муижниекс.