Љубиша Самарџиќ беше еден од најпознатите актери во поранешна Југославија. Смоки, како што го нарекуваа по една од неговите улоги, беше дел од голем број на добри филмови и серии. Одработи вкупно 98 филмски ликови и 33 во телевизиски серии во 50 годишната професионална кариера. Премиерата ја имаше во 1960 година во филмот „Сплетка и љубов“ на Сава Мрмак и Јанез Шенк, последното појавување пред камерите беше во 2011 година во ТВ серијата „Мирисот на дождот на Балканот“ што и самиот ја режираше. Во продолжение само дел од највпечатливите улоги во кариерата на Љубиша Самарџиќ.
Микајло – „Прекубројна“ (1962 година)
Филмско остварување на Бранко Бауер за животот на младите за време на работните акции. Самарџиќ доби улога на момче што ќе се заљуби во студентката Нада (Слежана Михајловиќ) иако беше во врска со Малечката (Милена Дравиќ) која, иако прекубројна, го придружуваше на секоја работна акција. Додворувањето не помина, па се врати во прегратки на Малечката која верно го чекаше. Тоа беше првиот филм во кој играше со Милена Дравиќ. Подоцна станаа една од најомилените актерски двојки во СФРЈ.
Смоки – „Песочен замок“ (1963 година)
Оваа улога значеше и негов доживотен прекар. Во филмот на словенечкиот режисер Боштјан Хладник, Самарџиќ играше момче кое заедно со својот другар сретнуваат девојка (Милена Дравиќ) по капут и бикини која тврди дека останала без гардероба и пари додека била во вода. Таа им се придружува, флертува со двајцата, а тие, пак, почнуваат да крадат за неа. Во 1967 година, Самарџиќ ја повторува улогата во ТВ серијата „Смоки“ во шест епизоди.
Мали – „Утро“ (1967 година)
Младомир Пуриша Ѓорѓевиќ го режита еден од првите забранети југословенски филмови. Но, улогата што во него ја толкуваше Самарџиќ му донесе „Златна арена“ на фестивалот во Пула и „Златен лав“ на престижниот фестивал во Венеција за најдобар актер што досега не успеал ниту еден друг негов колега од просторите на поранешната држава. Легендарниот актер во него настапува како партизански поручник кој по војната пристигнува во ослободениот Чачак. Притоа наидува на разни пречки и судири со соработниците на непријателот, но поранепниот војник продолжува со убивање и во мирнодобски услови како еден вид на неова внатрешна борба и борба со луѓето во опкружувањето.
Новак – „Битката на Неретва“ (1969 година)
https://www.youtube.com/watch?v=DQ4yahjr5wU
Еден од најдобрите и најскапи југословенски филмови на сите времиња. За ова филмско остварување се знае се. Впрочем за него најмногу говори самата номинација за Оскар за најдобар странски филм. Режираше Вељко Булаиќ кој работеше со светски ѕвезди како Јул Бринер, Орсон Велс, Франко Неро и Харди Кригер. Домашната актерската екипа ја предводеше Љубиша Самарџиќ во ликот на Новак, митралезец кој успешно запира четничко напредување. Улогата и начинот на кој ја одигра му донесе Гранпри на филмскиот фестивал во Ниш.
Црни Рок – „Каде одат дивите свињи“ (1971 година)
Една од најпознатите ТВ серии во поранешна Југославија беше ремек-делото на режисерот Иво Стивичиќ. Самарџиќ во неа го игра ликот на Црни Рок, водач на група криумчари кои делуваат во околината на Загреб во периодот 1941-1943 година пришто, покрај конкуренцијата, се бори и со усташи и со Германци.
Зис – „Валтер го брани Сараево“ (1972 година)
Култен филм на Хајрудин Крвавац или во слободна интерпретација како биографија на антифашистички борец од Втората светска војна, Самарџиќ го толкува ликот на Зис кој е најблизок соработник на Владимир Периќ Валтер (Бата Живоиновиќ).
Ковач – „Бомбаши“ (1973 година)
https://www.youtube.com/watch?v=zuO9_ZFRFQQ
Самарџиќ игра улога на другар и соборец на Ѓока (Бата Живоиновиќ) во воениот филмскиот производ на Предраг Голубовиќ. Антологиска е сцената во која двајцата жонглираат со бомби пред да го фрлат во германски бункер.
Боривое Шурдиловиќ Шурда – „Жежок ветар“ (1980 година)
https://www.youtube.com/watch?v=lBx-6K89tbE
Без сомнение е улога на неговата кариера. Шурда (Љубиша Самарџиќ) е момче од јужна Србија кое пристигнува во Белград по работа и од епизода во епизода доживува разни авантури, а повремено навраќа и кај вујко му Фиргa (Миоград Петровиќ Чкаља).
Покрај Југославија, серијата со успех се прикажуваше Австрија, Унгарија, Романија и Чешка. Во Унгарија дури беше прогласена за најдобра на сите времиња, а Самарџиќ, при посетата на Будимпешта во средината на 80. години од минатиот век, бепе дочекан од преку 100.000 луѓе. Врз основа на серијата подоцна беше снимен и филм насловен како „Авантурите на Боривое Шурдиловиќ“, а за улогата на Шурда, Самарџиќ беше прогласен за најдобар актер на Европа на фестивал во Рим.
Бошко Симиќ – „Полицаец од Петлово брдо“ (1993-1994 година)
Во 12. епизоди на серијата „Полицаец од Петлово брдо“, Самарџиќ е инспектор и татко на пет деца со четири различни сопруги (Светлана Бојковиќ, Неда Арнериќ, Милена Дравиќ и Маја Сабљак). Сите се успешни деловни жени чии кариери не оставаат време за семеен живот, па Бошко со децата живее во куќа на Петлово брдо и за нив е татко и мајка.