Реномираната уметница и активистика, проф. Синоличка Трпкова, за НОВА ги образложува причините зошто пред неколку дена ја одбила понудата да биде член на жири за избор за македонски филм за Оскар.
Образложението на проф. Трпкова во продолжение:
“Десет години успешна приказна на дпмне – велат медиумите. Врвни успеси, големи инвестиции, вработувања, нови театри, споменици, барок, 145 филмови направени за 8 години со 15 милони евра, наши пари. 15 милиони евра за филмови од кои само неколку сме виделе. Најголем дел од нив се недостапни, за нас, обичните луѓе од кои се двоени парите.
Кој филм не` прослави, кој филм врати барем дел од парите, кој филм не` испромовира, кој филм колку пати и каде бил вртен, колкава публика го видела? Дури и да не ги вратил парите, еве, барем да оставел некаков видлив печат, трага врз гледачот?
Не, не сакам да чујам од наши новинари/критичари за тоа колку сме успешни, и не на нашите телевизии и медиуми коишто повторно се платени од наши пари – да лажат.
Вистината е дека нема таков филм. Вистината е дека живееме во беда и незнаење. Вистината е дека од еден порој може цел град да ни потоне.
Вистината е дека ЕБР тепа студенти и апси професори. Вистината е дека лудаци и апаши ни ја кројат судбината. Вистината е дека ништо вредно и наше не сме создале десетици години наназад, што би го сакал, посакувал, барал или купувал светот (освен нашите деца што заминуваат). Вистината е дека живееме од кредити, а не од своја пот и своја работа. Вистината е дека сме до коска соголени и ограбени.
Вистината е дека мафијата на власт дебело заработува врз глупоста, незнаењето и наивноста на луѓето. Вистината е дека ние немаме капацитет да градиме држава.
И токму затоа кога побараа од мене да бидам член на жири за избор на наш филм во трка за Оскар, решив да не прифатам. Не сакам да седам во жири на “државно” ниво зашто така автоматски го легитимирам државниот криминал на власта.
Воопшто не станува збор за тоа дали се филмовите добри или лоши, а станува збор за мој личен избор, мој личен бунт кон оваа мафијашка власт и нејзините соучесници. Навистина треба да си без трунка акал и совест како уметник, за да не кажеш ниту еден збор за мизеријава што ја живееме. Една моја бивша драга студентка денес ми рече – човек без совест не може да биде уметник. Се согласувам потполно со неа”, вели Тркова во образложението причините зошто ја одбила понудата да биде член на жири за избор за македонски филм за Оскар.
Фото: Ема Кушевска