Владата и граѓаните се две спротивставени страни

Бранко Тричковски: Ноќта туку што беше легнала врз Скопје. Бев сведок на една многу благородна манифестација. Протест поради трагедијата во Кочани. Меѓу 19 и 21 часот. Многу фин свет, убава атмосфера, протестни гестови пред државните органи и солидарни и благодарнички гестови пред Болницата, со аплаузи за лекарите и сиот медицински персонал што ги третираше и се уште ги третира повредените, па колоната која ми се виде импресивна во подвозникот кај бившата стоковна куќа Мост, точно во моментот кога еден пријател на телефонот ми ја покажа веста на Лидер дека на протестот имало неколку стотина души, ситниот и мирен дождец, што пред владата дојде како некоја небеска подршка ширејки атмосфера на топлина, љубов и солидарност, меланхоличност и отпор во исто време, молчевме 15 мнути за жртвите од Кочани и тоа беше светлата страна која имаше драматичен контраст во белата зграда на владата со мрак темни прозорци. Внатре немаше жива душа, ако не ги сметаме неколкуте полицајци надвор и специјалците внатре или долу во гаражите.Мицко го немаше веројатно затоа што бил информиран дека овој пат не сме дојдени по него. Се надеваме дека ќе биде информиран и кога ќе дојдеме со таква цел. Тој контраст ја илустрира општопознатата вистина дека ние сме две тотално различни страни: тие не се наша влада, а ние не сме нивни граѓани. Протестот го организираше Иницијативата ‘Кој е следен”, а најдобри пароли беа “Системот е следен”, “Секој еден е следен” и “Цела влада оставка”, “Убијци, убијци!”