Од Вашингтон, дописничката на НОВА, Биљана Секуловска
Денес е момент кој го остава целиот свет без здив – кој ќе биде новиот претседател на САД е болка во стомакот за Американците, но не само за нив. Неизвесноста ги притиска сите – Хилари Клинтон, демократската кандидатка е само 4% пред Републиканецот Доналд Трамп, според најголем дел од анкетите.
Синоќа Клинтон и Трамп имаа завршни говори, но денеска веќе никој не е доволно самоуверен. Трамп се надева на белите гласачи, Клинтон на Латино гласовите, пресвртница секогаш е можна, таа всушност ги крева тензиите и високите тонови особено за време на изборната кампања.
Клинтон говори за обединување на нацијата, на земјата, Трамп пак не пушта веќе тонови за анти- семитизам, тоа стана мелодија, цинично коментира Дејна Милибанк за Вашингтон пост.
Таа мелодија на Трамп е погребна музика, и не само за анти- семитизмот, туку и за основните права, слободи, таа ксенофобија, опасни пораки против имигрантите, Латино, Муслиманите, оние луѓе кои живеат тука, навредливи и опасни пораки против сите што не се бели, но и мажи. Тој е и против хомосексуалците, правата на жените, правото на избор, правото на живот.
Закани со потценување, омаловажување, застрашувачки пораки за употребата на нуклеарното оружје, местото на САД во политичката мапа, светската политичка сцена, надворешната политика, улогата на супер-силата во светските организации и институции. Се тој става под прашање и најавува дека ќе биде редефинирано, само да ја земе палката, тој сака да владее со светот, наместо да сонува за владеење на демократијата и слободата.
Да, овие анализи и стравувања се анализи на интелектуалната елита, но ништо помалку свесна не е ниту ниската класа, работничката популација, недоволно образованите и помалку информирани. Тие добиваат сосема други, поинакви пораки од Хилари Клинтон, таа најавува праведно општество, цели кон поправедно, кон достоинствен третман на ниските слоеви, сите американски граѓани да имаат иста, еднаква шанса во здравството,образованието, шанса за вистински живот.
Тоа е големата идеја на Татковците на Америка, идејата за еднаквост, слобода, братство, всушност геслото на Франција кое сега го споменувам е девиза на сите позрели демократии, кои целат кон исполнување на сонот за целосна демократија, слободата да не ги рашири градите да дишат со полн капацитет.