Новак Ѓоковиќ одново е централна вест во тенискиот свет, Новак Ѓоковиќ додаде уште еден, вкупно 14, гренслем трофеј во богата колекција. Го освои по победата во финалето на Ју-Ес опен над Хуан Мартин дел Потро со 6:3, 7:6, 6:3 по три часа и 15 минути игра.
„Минав низ тешки моменти, операции, проблеми со лактот. Затоа разбирам низ што минува Хуан Мартин. Од секоја ситуација кога сте долу, кога не е лесно, ќе научите нешто. Постојано се обидував да извлечам најдобро од себе и да продолжам по патот до оваа позиција на која сум денеска. Сето тоа со поддршка од саканите, децата, сопругата, мојот тим и сите што беа крај мене кога беше најтешко“, почна Ѓоковиќ во интервјуто по третата победа во Њујорк.
По бројот на гренслем титули сега е израмнет со Пит Сампрас кој токму на Ју-Ес опен во 2002 година го подигна последниот пехар на турнир од големата четворка.
„Се надевав дека ќе биде тука, тој е мој идол. Честитки, сепак, до Дел Потро кој веруваше во себе и по сите проблеми со кои се соочи успеа да се врати во светскиот врв. Финалето на моменти изгледаше како фудбалски натпревар по атмосферата на трибините. Навивачите беа извонредни и не ја преминаа линијата на почитување“, продолжи Ѓоковиќ.
Ѓоковиќ во Њујорк покажа дека не е старо железо иако зенитот во кариерата е зад него. Ниту дека лесно ќе потклекне пред налетот на новата генерација на тенисери. Беше упорен и фокусиран на работата што најмногу ја сака. Како причини за „враќањето на кралот“, како што го опишаа некои медиуми, се три. Операцијата на лактот во Швајцарија во февруари, враќањето на Маријан Вајда во тимот и релаксирачкиот одмор со семејството во планина во Франција се пресудни за будењето на шампионот.
„Ако по операцијата на лактот во февруари некој ми речеше дека ќе победам на Вимблдон, на Ју-Ес опен ив во Синсинати, тешко дека ќе поверував. Но, истовремено дел од мене постојано замислуваше дека наскоро ќе успеам да се вратам на посакуваното ниво“, нагласи српскиот тенисер.
По разделбата со Борис Бекер и прекинот на експериментот со Пепе Имаз, тој реши да се обрати кај Маријан Вајда. И не погреши. Донесе правилна одлука што се потврди на трите големи турнири што и самиот ги посочи.
„Пред десетина години можеби ќе речев дека не сум среќен како дел од ерата во која играат и Рафаел Надал и Роџер Федерер. Меѓутоа денеска ќе речам дека сум навистина среќен. Ривалството и мечевите со нив од мене направија тенисер каков сум. Исклучително го почитувам тоа то го постигнаа на терен и надвор од него. Имам чувство како еден со друг низ секој меч ги поместувавме границите“, објаснува Ѓоковиќ.
Решение пронајде и во одлуката да се исклучи од тенисот на некое време. Со сопругата Јелена отпатува на петдневно планинарење во Франција за кое тврди дека по тричасовно искачување во една прилика се искристализирале работите во неговата глава кога се загледал во планината Сент Виктоар.
„Ги согледавме работите од поинаква перспектива. Пронајдов нова мотивација. Размислував какви емоции буди тенисот во мене. И заклучив дека сите се позитивни. Како повторно да вдишав тенис“, открива новиот победник на Ју-Ес опен.
Ѓоковиќ во Њујорк го одигра 23 гренслем финале во кариерата. За победата доби чек на 3,8 милиони американски долари, а со освоените бодови скокна до третото место по Надал и Федерер на ранг листата што денеска ја објави АТП.
Ју-ЕС опен (м)
Финале: Ѓоковиќ (6., Србија) – Дел Потро (3., Аргентина) 6:3, 7:6, 6:3