Во Белград се одржува масовниот протест „15 за 15“. Од сликите и снимките од српските медиуми може да се види дека белградските улици се непроодни, „цела Србија е во Белград“.
Репортерите пренесуваат дека низ улиците може само да се слушне „Пумпај“.
Во првиот дел од програмата на протестот на Славија на бина се одржа говор.

Се случи Славија, сто илјади луѓе. Доставивме писма до Јавната обвинителка Загорка Доловац. Нашите барања се испратени до обвинителството. Не газеа. Излеговме на улица со уште поголема мотивација. Новогодишната ноќ ја дочекавме на улица. Мостар, РТС, Автокоманда, оставки на премиерот и градоначалникот на Нови Сад. Речиси три месеци по трагедијата.
Пешачевме 80 километри за да стигнеме до Нови Сад. Блокада на три моста, три месеци по уривањето на настрешницата во Нови Сад. Решивме да ги браниме нашите уставно загарантирани права во градот каде што беше донесен првиот српски устав, уставот на Сретење. Ајде да се сретнеме во Сретење. Носејќи ја палката на слободата и солидарноста, стигнавме во Крагуевац. Цел ден се зајакнавме и си заминавме со порака „Никој не е убиен!“.
Следен беше Нови Пазар. Сите студенти гордо застанаа еден до друг бранејќи ги заедничките идеали. Каде ќе се дружиме следно? Никогаш досега северот и југот не се обединиле во поголем број и со посилна волја. Величествениот Ниш беше увертира за денешен Белград. Неизбришлив белег ќе остане во срцата на сите нас, солзите со кои бевме пречекани, прегратките што ги споделивме, деловите од Србија што ги посетивме, раните што ги преврзавте, заморот што го излечивте.
Следеа протестите на 8-ми март, со жени во првите редови, рамо до рамо, студенти и работници. Сè што се случи не доведе до сегашниот момент.
Погледнете каде сме, погледнете колку сме! Вашиот глас се брои! Го слушаме твојот глас! Нека ви трае гласот! Заедно да ја разбудиме Србија! Ние истрајуваме во борбата за студенти, земјоделци, просветни работници, адвокати, фармацевти, лекари, актери, уметници, новинари, инженери, за сите животи што ги изгубивме и за оние што ќе ги изгубевме, ако продолжевме да ги слушаме. Ноќта е најтемна пред зори. Се додека не се исполнат барањата!“, рече студентката во говорот на големиот протест во Белград.
По завршувањето на говорот беше прикажан филм кој покажува како изгледала студентската борба досега.