По веста дека стотина Роми утрово останаа без дом, откако во заедничка акција на Град Скопје и Министерството за труд и социјална политика со багери им беа урнати импровизираните домови под скопското Кале до реката Вардар, се огласи Народниот правобранител.
Од таму апелираат до сите надлежни органи особено ЈУ Меѓуопштински центар за социјална работа на Град Скопје и Министерството за труд и социјална политика неодложно да преземат мерки за сместување на семејствата кои останале под ведро небо и без никаква заштита.
„Неприфатливо е да спроведуваат акции од ваков тип кои не се хуман и без претходна координација со надлежните органи за обезбедување на место каде ќе се сместат семејствата чии домови треба да се урнат, макар тоа било и импровизирани објекти.“, пишува во соопштението од Канцеларијата на Народниот правобранител.
Според Народниот правобранител, неспорно е дека објектите во кои живееле со години се импровизирани, но исто така неспорно е дека ниту еден орган во овој повеќегодишен период не се заложил проблемот да го реши со соодветно домување на овие семејства, туку тие според него биле оставени буквално надвор, без каков било покрив над главата. Меѓу нив има жени, деца, што укажува дека целта на акцијата била уривање, без да се води сметка што понатаму со членовите на семејставата, и каде тие ќе продолжат да живеат, смета правобранителот.
„За секаква осуда е тоа што децата, жените, па и старите лица на овие температури се оставени надвор. Со ваквите нехумани постапки надлежните органи ја заборавиле обврската да водат сметка за најдобриот интерес на детето, што во случајот сигурно не е воопшто земено во предвид.“, стои во реакцијата на Народниот правобранител.
Народниот правобранител апелира итно да се преземат мерки за соодветно сместување и обезбедување услови за егзистенција на овие семејства, потсетувајќи дека Република Македонија со донесување на Националната стратегија за подобрување на состојбата на Ромите и потпишувањето на процесот Декада на Ромите се обврза да ја подобри состојбата со домувањето на припадниците на ромската заедница, а тоа значи дека мерките и активностите треба да се насочени кон позитивни промени, односно решенија, а не рушење и оставање на семејствата да се снајдат како што самите знаат и умеат, како што е направено во конкретниот случај.