Нова, резултатски, кошмарна вечер за МЗТ Скопје. И тоа во меч што е одигран во период на два јубилеја. Првиот е роденденски и се однесува на пет децении од формирањето на клубот од Јане Сандански, вториот датира од поновата историја и одбележуваше 20 години од триумфот над Реал Мадрид. Меѓутоа на спротивната страна, за жал, ја имаа Гран Канарија, со Мекејлеб и Хендрикс, против која не можеа со победничко издание да ја комплетираат прославата.
Шпанците беа супериорни во однос на македонскиот првак, изгледаа моќно, силно, искусно, знаеја што сакаат и како да стигнат до целта. Лидерската позиција во групата ја оправдаа во вистинска смисла на зборот. Конечни 75:98 (17:24, 16:27, 22:18, 20:29) за нивна четврта победа во исто толку одиграни мечеви во Еврокупот и четврти пораз на „металците“ кои се убедливо последни.
Единствен кој парираше на фаворитот беше Џош Скот. Американецот постигна 22 коша и беше прв стрелец во мечот, но немаше расположен соиграч(и) за поддршка. Темс забележа 15 поени, Мекиќ и Синовец по 11. Солидните 32 скока под обрачите беа поништени со, неверојатни, 24 грешки во играта во поле со кои тешко може да се добие просечна екипа, а не сериозен состав каков е членот на АЦБ лигата. Најефикасен во гостинската еккипа беше Кајл Кјурик со 19 поени, Онил и Баез уфрлија по 15.
Јончевски: Овој пораз е лекција за нас
„Се обидовме да играме онолку добро колу што можеме во овој момент. Направивме премногу грешки и дозволивме доста офанзивни скокови на противникот. Овој пораз ќе биде лекција за нас за уште потешка работа и борба“, кажа Александар Јончевски по средбата на која присуствуваа добар дел од генерацијата што го порази „кралскиот“ клуб во 1996 година во рамки на тогашниот Сапорта Куп.
Најголем дел од екипата што извојува историската победа против Реал Мадрид беше во СЦ „Јане Сандански“. Перо Блажевски, Врбица Стефанов, Борис Нешовиќ, Дејан Димов, Тони Синиќ, Мирза Куртовиќ, Игор Михајловски го следеа дуелот со Гран Канарија. Во ростерот против гигантот на европската кошарка тогаш беа и Марк Дин, Антони Миневски, Ѓорѓи Књазев, Слободан Петровски. Од клупата беа водени од Александар Књазев чиј асистент беше Саша Димитриевиќ.
Клубот за сите подготви врамени дресови со бројката 20 што алудира на годините минати оттогаш. За потсетување на повозрасните љубитеи на кошарката, но и за запознавање на помладите беше емитуван и кус видео материјал со хајлајтси од средбата со гласот на неповторливиот Љубомир Николовски чија специјалност во спортското коментаторство беше токму кошарката.