Постапката за именување на членовите на новата Европска комисија и неодамнешното гласање за измените на Регулативата против уништување на шумите во Европскиот парламент го покажаа се поголемото значење и влијание на десничарските политички сили во ЕУ.
По јунските избори за Европскиот парламент многумина сметаа дека десно центристичката Европска народна партија (ЕПП), лево центристичката Прогресивна алијанса на социјалистите и демократите (СД) и центристичката либерална група Да ја обновиме Европа (РЕ) без проблем ќе го одржат досегашното „проевропско центристичко мнозинство “ и ќе продолжат заедно да доминираат во креирањето на политиките на ниво на ЕУ.
Таквата оценка беше потврдена при распределбата на трите водечки функции во ЕУ – ЕПП го доби местото претседател на Европската комисија, СД – претседател на Советот на Унијата, а либералите – позицијата шеф на европската дипломатија. Потврда за опстојувањето на оваа коалиција беше и реизборот на Урсула фон дер Лајен за претседателка на Еврокомисијата од страна на Европскиот парламент со поддршка на гласовите на ЕПП, СД и РЕ, засилени и со блокот на Зелените.
Но, во периодот по ова идиличната слика за единството на проевропските сили и за опстојувањето на „санитарниот коридор“ кон десните популисти и екстремната десница, почна да бледее.
Тенденцијата на засилено влијание на десницата потоа беше потврдена и при одобрувањето на новите еврокомесари. Спорот настана околу потврдувањето на номинациите на потпретседателите на ЕК, Тереза Рибера Родригез и Рафаеле Фито, како и на еврокомесар за здравство и благосостојба на животните Оливер Вархеји, поради што зе една недела беше одложено одобрувањето и на останатите четворица потпретседатели. Линк