Пресудата за свиркачот Ѕвонко Костовски за која Специјалното јавно обвинителство поднесе и барање за испитување на законитоста, затоа што како што велат од СЈО имаат неколку спорни моменти ќе се расправа утре на седница на Врховниот суд.
Во пресудата која Кривичниот суд ја донесе на 25 февруари минатата година, а со која Костовски беше осуден на три години затвор пишува дека Костовски на барање на Зоран Верушевски и Ѓорги Лазаревски внесувал броеви во системот за прислушување и заедно со оние кои легално биле наместени од МВР ги снимал и им ги предавал.
Меѓу лицата кои се наведени во пресудата дека Костовски ги приклучил за снимање пишува дека биле Никола Груевски, Гордана Јанкулоска, Миле Јанакиески, Сашо Мијалков, Антонио Милошоски, Бранко Црвенковски, Наташа Савова, Радмила Шеќеринска, Влатко Мијалков и Александра Мијалкова.
Но она што е нејасно во оваа пресуда е како Груевски бил приклучен за прислушување кога обвинителката Ленче Ристевска, одговарајќи на новинарско прашање кога СЈО ја презентираше истрагата за случајот „Таргет“ рече дека Никола Груевски во системот за снимање не бил обележан како таргет, односно неговиот телефон никогаш не бил обележан за слушање, а сите разговори кои јавноста ги слушаше се затоа што Груевски разговарал со лицата кои биле таргетирани за прислушување.
Според доказите кои СЈО ги поседува нарачатели и извршители на нелегалното прислушување се сосема различни личности од оние кои беа обвинети во случајот „Пуч“. За нелегално прислушување осомничени се во случајот „Таргет“ обвинети се екс директорот на УБК Сашо Мијалков, началникот Горан Грујовски, Тони Јакимовски, Никола Бошковски и уште неколкумина вработени во УБК меѓу кои не се Ѕвонко Костовски и Ѓорги Лазаревски.
Грујовски и Бошковски досега требаше да бидат во притвор, но речиси два месеци се во бегство.
Ако се земе в предвид дека Ристовска во ноември минатата година изјави дека СЈО има податоци за злоупотреби на системот кои се случувале и во 2016 година се поставува прашањето кој ги правел злоупотребите кога Лазаревски и Костовски повеќе не биле вработени во Управата за безбедност и контраразузнавање?
ИЗВАДОК ОД ПРЕС-КОНФЕРЕНЦИЈАТА НА СЈО
Како што објасни обвинителката Фетаи осомничените во случајот „Таргет“ без законско право слушале телефонски разговори, давале наредби за внесување на броеви во системот. Како што рече Фетаи, доказите во конкретниот случај за двајца од останатите осомичени се дека, искористувајќи ја службената положба ги внесувале броевите во системот, а потоа останатите осомничени вршеле транскриптирање на содржината за потребите на прво и второосомничените.
„Ваквите дејства биле забележани од луѓе вработени во УБК. Еден од нив прибавил дел од транскриптите и дел од аудио записите од овие записи. Ова лице потоа нив ги дало на второ лице, кое преку трето лице му биле предадени на лидер на една политичка партија, кој на 31.12. 2015година ги предаде на СЈО“, рече Фетаи.
СПОГОДБАТА НА КОСТОВСКИ СПОРНА И ЗА ПРИБЕ
Спогодбата врз која Костовски е осуден за шпионажа и нелегално прислушување, а која е склучена врз основа на трите искази кои тој ги дал во обвинителството за кои НОВА ТВ пишуваше вчера е спорна и за експертот Рајнхард Прибе. Тоа е нотирано и во целосниот извештај кој Прибе заедно со експертска група го изготви за нашата држава.
„Пресудата посочува на доказите изведени пред судот, вклучително и снимките од испрашувањата на обвинетиот. Пресудата не посочува дека било кое прашање во врска со коректноста исправноста на спогодбата било покренато или разгледано од страна на судот. Пресудата не сугерира дека судот утврдил наод дека Костовски делувал сам, напротив се чини дека за него е утврдено дека делувал како дел од структурирана група со предумисла поттикнат од двајца други обвинети. Ние бевме информирани дека не постои ниту видео или аудио снимка, ниту комплетен транскрипт од сослушувањето, што изгледа изненадувачки за таков важен случај од висок профил. Групата не знае какви докази слушнал судот за да го поткрепи спогдбеното признание за шпионажа кога елементите на ова дело бараат делото да се доведе во врска со „државна тајна“ и да е „добиено со цел дисеминирање на странска држава“.
Ниту пак групата знае за содржината на било какви признанија кои може да се претпостави дека се направени од страна на обвинетиот за време на испрашувањето. Се чини дека кога се користи спогодба за признавање на вината, таа е предмет на многу формален надзор на законитоста и праведноста и дека не постои никаков воспоставен тест во пракса за судски надзор за „доволно докази за вина“.
Понатаму не постои тест за „разгледување на јавниот интерес“ кој бара властите да продолжат со кривична истрага во насока на натамошни можни престапи и покрај спогодбата за признавање на вината“, пишува Прибе.
Од почетокот на случајот „Пуч“ па до сега, се менуваа насоките во кои се движи целиот случај. Обвинителството овој случај го градело со самите искази кои Костовски ги давал пред да ја потпише спогодбата. Во првиот исказ воопшто не се споменати странски служби, за веќе во втората Костовски да каже дека претпоставува дека материјалите биле наменети за странски служби и веќе во третиот исказ, тој да биде сигурен дека материјалите од прислушуваните разговори треба да бидат предадени на странски служби.